کره ی جنوبی و ما

سلام

جناب آقای صفایی فراهانی به مناسبت سفر نخست وزیر کره ی جنوبی به ایران مطالبی را فرموده اند که خواستم به نوبه ی خود آن را تکمیل کنم.

در کنار عواملی که ایشان فرموده اند باید درگیر شدن بیش از 10 ساله ی کشور با جنگ و وقایع زمان انقلاب، آن هم درست در زمانی که کره شروع به پیشرفت کرده بود را هم لحاظ نمود.

البته باید گفت به جز سرمایه‌گذاری خارجی و حمایت تکنولوژیکی غرب در کره ی جنوبی، آمریکا و غرب ورود این کشور به بازار های جهانی را هم تسهیل کرد و در مقابل در این تقریبا 4 دهه پس از انقلاب نه سرمایه گذاری آن چنانی و حمایت تکنولوژیکی خاصی از ایران شد و نه اجازه ی ورود آسان ما به بازارهای جهانی فراهم شد.

درست است که با تمام این تفاسیر اکنون کره ی جنوبی پیشرفته تر و صنعتی تر از ایران است اما یک نکته ی اساسی را نیز نباید فراموش کرد و آن عدم استقلال کامل سیاسی این کشور در برخی زمینه هاست، به گونه ای که علاوه بر پذیرش چندین پایگاه نظامی آمریکا در کشور خود، در بسیاری از امور نظامی نیز می بایست تحت نظارت مستقیم آمریکا تصمیم گیری شود.

در این میان ایران هم کشوری دست و پا بسته نبوده و با وجود تمام مشکلات و البته بیشتر به مدد نفت و منابع دیگر در بسیاری از زمینه ها پیشرفت های خوبی کرده و مهم تر از آن ظرفیت های عظیم صنعتی و کشاورزی و خدماتی و ... است که طی این سال ها ایجاد شده اما نتوانسته به طور کامل به منصه ی ظهور برسد که می بایست با رفع مشکلاتی که این حرکت صنعتی و اقتصادی را در این سال ها کند کرده و با در پیش گرفتن یک مسیر درست و بهینه راه پیشرفت کشور ان شاءالله به سرعت طی شود.

یا علی ع