پیشنهاد تغییر پایتخت سیاسی و اداری ایران
زلزله ای خفیف چند روز گذشته در تهران بهانه ای شد برای بازگویی دوباره ی تهدیدهایی که پیش روی تهران و در نگاهی جامع تر کل ایران است. هر دلیلی موجب هجوم جمعیت طی سالیان سال به تهران بوده است اکنون تهران کلان شهری با جمعیتی حدود 01میلیون نفری است. اگر از آثار مخرب فرهنگی این حجم انبوه از جمعیت در این شهر بر بافت فرهنگیمان با کمال تاسف بگذریم، اگر بر کلاف های سردرگم مشکلات ترافیکی و آلودگی هوا و ... ناشی از تراکم بیش از حد جمعیت در این شهر موقتا چشم بپوشیم، اگز از توزیع ناعادلانه ی امکانات و فرصت ها و تمرکز نا بجای آن در تهران نظیر انبوه دانشگاه های برتر صنعتی و غیر صنعتی در این شهر نیز بگذریم، دیگر از فاجعه ای که به سبب زلزله ی احتمالی در پیش رو داریم نمی توان گذشت.
طبق گفته ی کارشناسان بخش های وسیعی از تهران روی گسل های لرزه خیز قرار دارند که این حقیقت در کنار وضع کنونی
ساختمان ها در تهران مدت هاست زنگ خطری جدی را به صدا درآورده که انگار چون بسیاری از مسائل نمی خواهد شنیده شود تا
اینکه خدای ناکرده آن چه نباید اتفاق بیافتد، اتفاق بیافتد!
تخمین میزان تلفات یک زلزله ی بزرگ در تهران با توجه به وضع موجود ساختمان ها شاید چندان دشوار نباشد اما آن چه این
موضوع را هراس انگیزتر می کند آثار تخریب های احتمالی از جمله بهم ریختگی مرکزیت سیاسی و اداری ایران و در پی آن و با توجه
به وضع موجود ایران در منطقه، رفتن وضع کل کشور در پرده ای از ابهام است، اما می توان از هم اکنون برای واقعه ای که وقوعش به
هیچ وجه بعید نیست، اندیشید.
یکی از راه های پیش رو بازسازی و مقاوم سازی مراکز حساس است که خوب می تواند در کاهش آثار این فاجعه موثر باشد ولی
بهترین راه و پیشنهاد بنده در این زمینه حداقل "تغییر پایتخت سیاسی کشور" است.
این امر به هیچ عنوان غریب نیست و در بسیاری از کشورها صورت پذیرفته است از جمله پاکستان، آفریقای جنوبی، ترکیه و ... حتی برخی از کشورها هم چون آفریقای جنوبی عملا از سه پایتخت برخوردارند. در جمهوری آفریقای جنوبی قوهٔ مجریه در پرتوریا، پارلمان در کیپ تاون و قوهٔ قضائیه در بلوم فونتین مستقر است. هر چند مهم ترین و پرجمعیتترین شهر آن ژوهانسبورگ است
در مورد ترکیه باید گفت که در این کشور در حدود 01سال پیش، پایتخت از شهر زلزله خیز و به نوعی مرزی استانبول به
آنکارا منتقل شد. این تغییر به جمهوری ترکیه این فرصت را داد تا در آنکارا شهری به روز و مقاوم در برابر لرزه های احتمالی بنا کند اما
استانبول هم چنان مرکز اقتصادی و فرهنگی ترکیه باقی ماند.
به نظر این حقیر شرایط ایران نیز شبیه شرایط ترکیه و آفریقای جنوبی است و می تواند و باید فکری برای پایتخت خود کند. تهران می تواند پایتخت اقتصادی و با اغماض فرهنگی ایران باقی بماند اما پایتخت سیاسی و اداری کشور بهتر است هر چه زودتر تغییر کند. راه های بسیاری برای این امر وجود دارد اما نکته ای که نباید از یاد ببریم زمانیست که دارد سپری می شود. یادمان نرود بخش های بزرگی از کلانشهر غیر مقاوم تهران بر روی گسل های موجود قرار دارند و زلزله هم هنوز به طور علمی قابل پیش بینی نیست.
شاید فردا برای اقدام در این موضوع خیلی دیر باشد ...!!!
